Patricia Domingues Mens en landschap zijn van oudsher sterk met elkaar verbonden. De weergave van een landschap is altijd een reconstructief beeld, een vehikel voor verschillende visies op onmetelijkheid. Zo kan een panoramische landschapsfoto het innerlijk van een berg blootleggen, terwijl een detailopname een representatie kan zijn van het grote geheel. Erosion imiteert een denkbeeldige relatie tussen beweging, patronen en ritmes uit de natuur. Op een gecontroleerde, kleine schaal worden blokjes nagemaakte natuur kapot-gemaakt en weer samengevoegd, met het idee een beeld van een landschap te recreëren. De sieraden vormen een schakel tussen het onmetelijke en het detail, en bieden de mogelijkheid om een grootschalig aspect van de natuur nabij het lichaam te dragen.